Islas Atlánticas, Caribe van Galicië

In 2002 werden de eilandengroepen Cíes, Onza, en eilanden Sálvora en Cortegada aan de westkust van Galicië uitgeroepen tot het Nationaal Park Islas Atlánticas. Het zee- en landecosysteem omvat een gebied van 1200 hectare land en 7200 hectare zeegebied met hrote biodiversiteit. Het bezit ondermeer een laurierbos, meer dan 200 soorten zeewier, vele schelpdieren, koralen en anemonen, en de grootste Spaanse kolonie van geelpootmeeuwen en van kuifaalscholvers.

Het park bevat de volgende eilanden:

De archipel van Ons
Het gaat hier om de eilanden Ons, Onza en Onzeta en enkele kleinere rotsen waaronder El Corveiro, allen liggend in de monding van de rivier Pontevedra (Rías Baixas). Het eiland Ons is het grootste van de archipel. In het zomerseizoen zijn er trips mogelijk vanuit de havens van Marín, Cangas, Bueu, Sangenjo en Portonovo.

De archipel van Cies
Deze eilandengroep bestaat uit Monteagudo of 'Illa Norte', 'Isla Do Faro' of 'Illa do Medio' en San Martiñof of 'Illa Sur' liggend in de monding van de rivier Vigo. De eerste twee zijn met elkaar verbonden door een golfbreker. In februari 2007 riep de Britse krant 'The Guardian' het 'Praia de Rodas' (strand van Rodas) op het eiland Monteagudo uit tot het mooiste strand ter wereld. De stranden op deze eilanden doen dan ook vanwege hun blankheid denken aan de stranden van de Caribe, maar dan onder andere klimaatcondities.

De eilanden maken deel uit van de gemeente Vigo (Rías Baixas). Er o.a. zijn trips mogelijk vanuit de haven van Vigo.

Het eiland Cortegada
Cortegada is het grootste eiland van een archipel waar weer ook andere groepen van eilanden deel uit van maken, waaronder de Malveiras en de Briñas. Het ligt in de rivier Arosa in provincie Pontevedra.

Het eiland Sálvora
Sálvora is een eiland dat bestaat uit rotsen en drie kleine stranden met wit, fijn zand, dat ligt in de monding van de rivier Arosa. Het eiland heeft een oppervlakte van 190 ha en het hoogste punt is 71 meter boven zeeniveau.

Geschiedenis
Dankzij archeologisch onderzoek weten we dat de mens sinds de IJzertijd op de eilanden aanwezig moet zijn geweest. Ook in de Romeinse tijd moet er activiteit zijn geweest, gezien vondsten van aardewerk. In de Middeleeuwen waren de eilanden bewoond door verschillende kloosterorden. De eilanden waren dan ook eigendom van de kerk.

Enkele malen was er sprake van indringers op de eilanden, die er invasies van de kusten van Galicië op voorbereidden. Na de Middeleeuwen waren de eilanden bewoond totdat in de 18de eeuw invallen van piraten de inwoners dwongen om de eilanden te verlaten.

In 1980 werden de eilandengroep Cies een natuurpark met een speciale zone voor vogelbescherming.

Op 13 juni 2002 werd het gebied uiteindelijk dan Nationaal Park, wat de hoogste beschermingsstatus van Spanje is. Nog geen zes maanden later zonk de petroleumtanker 'Prestige' voor de kusten van de Galicië waardoor de kusten van de eilanden (en vele van het vasteland) zwaar werden bevuild. Het eiland Cortegada werd daarvan gevrijwaard.

Natuur
Op de zeebodem rond de eilanden treffen we een grote variëteit aan vissen, weekdieren en schaaldieren aan, evenals verschillende soorten dolfijnen. Er bevinden zich tevens 200 soorten algen, sommige in enorme onderzeese bossen. Op de eilanden zelf groeien maar liefs 400 soorten planten, waarvan het laurierbos op Cortegada het meest in het oog springt. Het is het grootste laurierbos in Europa.

Het is niet te verwonderen dat er op de eilanden grote aantallen vogels aanwezig, waarvan vele die elders bijna verdwenen zijn, zoals de kleine mantelmeeuw en de drieteenmeeuw.

De toekomst van het park
Het is de bedoeling dat de eilandengroepen Sisargas en Lobeiras en het eiland Tambo in de toekomst ook deel gaan uitmaken van het park.

De eerstgenoemde maken deel uit van de gemeente Malpica, in de buurt van de Costa de la Muerte. De archipel telt drie grotere eilanden, Sisarga Grande, Malante en Sisarga Chica, en een aantal rotsen (o.a. Chalreu y Xoceiro). Ook de grotere eilanden hebben een rotsachtig karakter; Sisarga Grande bestaat bijvoorbeeld uit een groot aantal kliffen. Op het zuidelijke deel van dit eiland is een klein strandje met een aanlegsteiger. In de oudheid stond hier een soort van vesting, die ter verdediging diende tegen de Noormannen.

De tweede groep bestaat uit weer twee eilandengroepen, Lobeira Grande en Lobeira Chica, veide  binnen de gemeente La Coruña. Het grootste eiland van de groep is Lobeira Grande, welke werd bewoond door vuurtorenwachters. Deze eilandjes waren het toneel van talloze schipbreuken.

Het eiland Tambo ligt in het midden van de Pontevedra, tegenover Marín. Het maakt deel uit van de gemeente Poyo. Het eiland heeft een ovale vorm en is bijna helemaal bedekt met bos, vooral eucalyptus. Het  bezit 2twee stranden in het noorden met drie kleine aanlegsteigers. In het zuiden heeft het een klein schiereiland waarop een oude vuurtoren staat.

>>Meer informatie